Miesiąc: luty 2025 | Kancelaria LBKP Legal

AGI – maszyna na miarę człowieka. Czy prawo nadąża za technologią?

Posted on 27 lutego 202527 lutego 2025 by Agata Jałowiecka

Ogólna sztuczna inteligencja (AGI) staje się coraz bardziej realną perspektywą, stawiając przed prawodawcami i społeczeństwem bezprecedensowe wyzwania. Niedawny szczyt AI Action w Paryżu oraz konferencja International Association for Safe and Ethical AI (IASEAI ’25) rzuciły światło na pilną potrzebę stworzenia kompleksowych ram prawnych dla tej przełomowej technologii.

Początki idei sztucznej inteligencji

Koncepcja AGI sięga lat 50. XX wieku, kiedy pionierzy informatyki zaczęli analizować możliwość stworzenia maszyn dorównujących ludzkiej inteligencji. Alan Turing, jeden z prekursorów AI, zaproponował test Turinga – eksperyment mający ocenić, czy maszyna potrafi prowadzić konwersację nieodróżnialną od ludzkiej.

Przełomowym momentem w historii AI była konferencja w Dartmouth w 1956 roku, podczas której oficjalnie ukuto termin „sztuczna inteligencja”. Ówczesne prognozy zakładały szybkie osiągnięcie inteligencji na poziomie człowieka, jednak postęp technologiczny nie nadążył za optymizmem badaczy

Kryzys i odrodzenie AI

Lata 80. i 90. przyniosły zmiany w podejściu do sztucznej inteligencji. Badania skupiły się na węższych zastosowaniach AI, takich jak systemy eksperckie, a idea AGI zeszła na dalszy plan. Dopiero dynamiczny rozwój technologii obliczeniowych, big data oraz głębokiego uczenia w XXI wieku ponownie skierował uwagę naukowców na temat sztucznej inteligencji ogólnej.

Czym jest AGI?

AGI w przeciwieństwie do obecnych systemów AI ma potencjał do wykonywania szerokiego spektrum zadań intelektualnych na poziomie porównywalnym z człowiekiem. Ta uniwersalność niesie ze sobą zarówno ogromne możliwości, jak i poważne zagrożenia, które muszą zostać odpowiednio uregulowane.

Na ten moment nie ma prawnej definicji obejmującej funkcjonowanie AGI, ale w związku z szybko rozwijającą się technologią AI w najbliższej przyszłości prawdopodobnie konieczne będzie jej stworzenie.

Wiele firm oraz orgnizacji już teraz podejmuje prób definiowania AGI. Np. W 2024 r. OpenAI stworzyło definicję AGI oraz pięć poziomów dochodzenia do niej.

Zgodnie z ustaleniami OpenAI:

Dzisiejsze chatboty, takie jak ChatGPT, znajdują się na pierwszym poziomie rozwoju.
OpenAI twierdzi, że zbliża się do drugiego poziomu, który oznacza system zdolny do rozwiązywania podstawowych problemów na poziomie osoby z doktoratem.
Trzeci poziom to AI działające jako agent, który może podejmować decyzje i wykonywać zadania w imieniu użytkownika.
Na czwartym poziomie sztuczna inteligencja osiąga zdolność do tworzenia nowych innowacji.
Piąty, najwyższy poziom, oznacza AI, która potrafi wykonywać pracę całych organizacji ludzi.

OpenAI wcześniej określiło AGI jako „wysoce autonomiczny system, który przewyższa ludzi w większości zadań o wysokiej wartości ekonomicznej”.

Projekt Stargate

Jednym z najbardziej ambitnych przedsięwzięć w zakresie AGI jest Projekt Stargate, który zakłada inwestycje o wartości 500 miliardów dolarów w rozwój infrastruktury AI w USA. Głównym celem jest wzmocnienie pozycji Stanów Zjednoczonych jako lidera w dziedzinie AGI, a także stworzenie setek tysięcy miejsc pracy i generowanie globalnych korzyści ekonomicznych.

AGI ma potencjał do przejęcia różnorodnych zadań, które dotychczas wymagały ludzkiej kreatywności i zdolności adaptacyjnych

Przeczytaj więcej o Stargate:

https://lbplegal.com/stargate-project-nowa-era-infrastruktury-ai-w-stanach-zjednoczonych/

Dlaczego regulacja AGI jest kluczowa? Opinie ekspertów

Podczas IASEAI ’25 w Paryżu oraz szczytu AI Action, eksperci podkreślali konieczność stworzenia kompleksowych regulacji AGI.

Dr hab. inż. Szymon Łukasik (NASK) wskazywał, że prawo musi nadążać za tempem innowacji, zapewniając jednocześnie ich bezpieczeństwo.
Prof. Stuart Russell postulował wprowadzenie obowiązkowych zabezpieczeń, aby AGI nie była wykorzystywana w szkodliwy sposób.
Joseph Stiglitz zaznaczał konieczność uwzględnienia interesów społecznych w procesie legislacyjnym.
Max Tegmark z Future of Life Institute podkreślał natomiast znaczenie międzynarodowej współpracy, zwłaszcza między USA a Chinami. Tylko globalne podejście pozwoli na skuteczne uregulowanie rozwoju AGI.

Zagrożenia związane z AGI

Wielu ekspertów wyrażało w Paryżu niepokój w związku z rozwojem AI, który ich zdaniem odbywa się bardzo szybko, według niektórych AGI powstanie już w ciągu najbliższych 10 lat. Kluczowe pytania dotyczące AGI dotyczyły zagadnień:

Czy AGI może samo modyfikować reguły, by osiągnąć postawione cele?
Jakie powinny być mechanizmy awaryjnego wyłączania AGI?
Jak zapewnić, że cele AI nie będą rozbieżne z interesami ludzkości?

Badacze już teraz weryfikują, czy jeśli model ma postawiony cel, np. wygraną w grze, to jest w stanie modyfikować jej reguły, żeby wygrać. W związku z tym faktem konieczne jest takie modelowanie celów systemu AI, żeby nie były one rozbieżne z interesami ludzkości.

Te rozważania oraz propozycje mają na celu stworzenie ram prawnych oraz standardów, które pozwolą na bezpieczny i etyczny rozwój AGI, jednocześnie nie hamując postępu technologicznego. Eksperci zgadzają się, że regulacje powinny być kompleksowe i uwzględniać zarówno aspekty techniczne, jak i społeczne implikacje rozwoju AGI. W związku z czym międzynarodowa kooperacja jest kluczowa dla stworzenia jednolitych standardów bezpieczeństwa i etyki.

Transparentność i mechanizmy bezpieczeństwa

Transparentność i mechanizmy bezpieczeństwa to kolejne kluczowe aspekty, które muszą zostać uwzględnione w przyszłych regulacjach. Prof. Steward Russell postulował, aby firmy rozwijające AI były prawnie zobowiązane do implementacji zabezpieczeń chroniących przed szkodliwym użyciem ich technologii. Eksperci proponują również wprowadzenie prawnego wymogu mechanizmu awaryjnego wyłączania modeli AI oraz stworzenie standardów testowania zabezpieczeń.

W kontekście mechanizmów awaryjnego wyłączania modeli AI, istnieją dwa kluczowe standardy ISO, które odnoszą się do tej kwestii:

ISO 13850 to standard dotyczący funkcji zatrzymania awaryjnego w maszynach. Choć nie odnosi się bezpośrednio do modeli AI, ustanawia ogólne zasady projektowania mechanizmów awaryjnego zatrzymania, które mogą być zastosowane potencjalnie również w systemach AI. Standard ten podkreśla, że funkcja zatrzymania awaryjnego powinna być dostępna i operacyjna w każdym momencie, a jej aktywacja powinna mieć pierwszeństwo nad wszystkimi innymi funkcjami;
ISO/IEC 42001 z kolei to nowszy standard, opublikowany w grudniu 2023 roku, który bezpośrednio dotyczy systemów zarządzania sztuczną inteligencją. Obejmuje on szersze aspekty zarządzania ryzykiem związanym z AI, w tym ocenę ryzyka i wpływu AI oraz zarządzanie cyklem życia systemu AI.

W ramach ISO/IEC 42001 organizacje są zobowiązane do wdrożenia procesów identyfikacji, analizy, oceny i monitorowania ryzyk związanych z systemami AI przez cały cykl życia systemu zarządzania. Standard ten kładzie nacisk na ciągłe doskonalenie i utrzymanie wysokich standardów w rozwoju systemów AI.

Warto zauważyć, że choć standardy te dostarczają wytycznych, konkretne mechanizmy awaryjnego wyłączania dla zaawansowanych systemów AI, takich jak AGI są wciąż przedmiotem badań i dyskusji na arenie międzynarodowej. Eksperci podkreślają, że wraz z rozwojem coraz bardziej zaawansowanych systemów AI, tradycyjne metody “wyłączenia” mogą okazać się niewystarczające, dlatego konieczne będzie stworzenie innych standardów oraz rozwiązan.

Przeczytaj więcej o AI:

https://lbplegal.com/sztuczna-inteligencja-czym-jest-z-prawnego-punktu-widzenia-i-jak-radzi-sobie-z-nia-swiat/

Regulacje AGI a cyberbezpieczeństwo

AGI może identyfikować i wykorzystywać luki w zabezpieczeniach szybciej niż jakikolwiek człowiek czy obecne systemy AI. Dlatego regulacje prawne AGI powinny obejmować:

Zapobieganie wykorzystaniu AGI do cyberataków.
Standaryzowanie bezpieczeństwa systemów AGI, by ograniczyć ryzyko przejęcia przez złośliwe podmioty.
Określenie odpowiedzialności prawnej w przypadku incydentów związanych z AGI.

Interdyscyplinarne podejście do tworzenia prawa

Rozwój AGI wymaga interdyscyplinarnego podejścia, które uwzględnia:

Współpracę prawników z ekspertami AI, etykami i ekonomistami.
Globalne regulacje chroniące prawa człowieka i prywatność.
Transparentność rozwoju AGI i mechanizmy kontroli.

Proaktywne podejście prawne może sprawić, że AGI będzie bezpieczna i korzystna dla całej ludzkości, bez blokowania postępu technologicznego.

AGI to technologia o ogromnym potencjale, ale także poważnych ryzykach. Kluczowe jest stworzenie ram prawnych i standardów, które pozwolą na jej bezpieczny rozwój. Międzynarodowa współpraca i interdyscyplinarne podejście są kluczowe, aby zapewnić, że AGI służy ludzkości, a nie stanowi zagrożenia.

AI Literacy i AI Act – jak firmy mogą dostosować się do nowych przepisów?

Posted on 20 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Wraz z wejściem w życie pierwszych przepisów AI Act temat AI literacy (czyli świadomości i umiejętności związanych ze sztuczną inteligencją) staje się kluczowy dla firm w Unii Europejskiej. Podczas webinaru „Third AI Pact webinar on AI literacy” zorganizowanego dn. 20.02.2025 r. przez European Artificial Intelligence Office eksperci i przedstawiciele różnych sektorów omówili aspekty prawne oraz praktyczne wdrażania AI literacy w firmach i organizacjach.

Nowe regulacje nakładają obowiązek edukacji pracowników w zakresie korzystania z systemów AI oraz identyfikowania ich potencjalnych zagrożeń.

W tym artykule wyjaśnimy czym jest AI literacy , jakie obowiązki nakłada Artykuł 4 AI Act oraz jak firmy mogą wdrażać skuteczne programy szkoleniowe w zgodzie z nowymi przepisami.

Co to jest AI literacy? Definicja według AI Act

Artykuł 3(56) AI Act – definicja AI literacy

Zgodnie z zapisami Artykułu 3(56) AI Act, „kompetencje w zakresie AI” oznaczają umiejętności, wiedzę i zrozumienie, które umożliwiają dostawcom, wdrożeniowcom oraz osobom dotkniętym działaniem systemów AI świadome ich wdrażanie oraz użytkowanie. Istotne jest nie tylko poznanie potencjalnych korzyści, ale również zrozumienie ryzyk i możliwych szkód wynikających z zastosowania AI.

Zobacz treść art. 3 AI Act tutaj.

Artykuł 4 AI Act – obowiązki firm

Z kolei Artykuł 4 nakłada obowiązek zapewnienia odpowiedniego poziomu świadomości AI w organizacjach.

Dostawcy i wdrożeniowcy systemów AI muszą podjąć działania w celu zapewnienia, w możliwie największym stopniu, odpowiedniego poziomu kompetencji w zakresie AI wśród swojego personelu i innych osób zajmujących się działaniem i wykorzystaniem systemów AI w ich imieniu, z uwzględnieniem ich wiedzy technicznej, doświadczenia, wykształcenia i wyszkolenia oraz kontekstu, w którym systemy AI mają być wykorzystywane, a także biorąc pod uwagę osoby lub grupy osób, wobec których systemy AI mają być wykorzystywane.

Wymóg ten potencjalnie obejmuje:

pracowników mających styczność z AI,
podwykonawców i klientów korzystających z systemów AI,
organizacje wykorzystujące zarówno ogólne AI (np. ChatGPT), jak i systemy wysokiego ryzyka.

Dotyczy to zarówno systemów wysokiego ryzyka, jak i innych, a zakres działań powinien być dostosowany do:

✅ Poziomu wiedzy pracowników – od podstawowych kursów po szkolenia dla ekspertów,
✅ Konkretnych zastosowań AI
✅ Dynamiki zmian technologicznych – AI rozwija się szybko, więc szkolenia muszą być aktualizowane.

✅ Potencjalnych ryzyk związanych z jego użyciem

Co więcej, AI literacy nie jest jednorazowym procesem – musi ewoluować wraz z postępem technologicznym i zmianami w środowisku prawnym.

Więcej na temat art. 4 AI Act przeczytasz w naszym artykule: Od 2 lutego 2025 obowiązują artykuły 1-5 AI Act, brak ich stosowania może skutkować wysokimi karami

Jak wdrożyć AI literacy? Przykłady najlepszych praktyk

Podczas przeprowadzonego dnia 20.02.2025 r. webinaru wskazywano przykłady podejść do AI literacy.

Szkolenia

Wprowadzenie systemu szkoleń na różnych poziomach zaawansowania:

📌 Podstawowy poziom – kursy online dla wszystkich pracowników, dla początkujących,
📌 Średniozaawansowany poziom – specjalistyczne szkolenia dla osób regularnie korzystających z AI, w tym dla menedżerów i specjalistów
📌 Zaawansowany poziom – kursy dla ekspertów AI, w tym studium przypadków.

Warto aby strategia edukacyjna była oparta o innowacyjne metody nauki – np. szkolenia oparte na symulacjach i grach.

Strategia edukacyjna powinna być corocznie aktualizowana.

AI literacy jako element zarządzania zmianą

Podejście do AI literacy może stanowić element zarządzania zmianą. Przykładowo, AI literacy można wdrażać w kilku etapach.

1️⃣ Świadomość i motywacja – edukacja pracowników o AI,
2️⃣ Wiedza i umiejętności – szkolenia dostosowane do ról zawodowych,
3️⃣ Wzmocnienie wiedzy – regularne szkolenia i system nagród,
4️⃣ Integracja z celami organizacji,
5️⃣ Zarządzanie oporem wobec zmian – eliminacja obaw związanych z AI.

W tym kontekście warto pamiętać nie tylko o pracownikach, ale także klientach i podwykonawcach, co wymaga elastycznego podejścia.

Aspekty prawne i przyszłość AI Literacy w UE

Kiedy zacznie obowiązywać egzekwowanie przepisów?

Podczas webinaru podkreślono, że nadzór nad przestrzeganiem przepisów AI Act rozpocznie się w sierpniu 2025 roku, kiedy państwa członkowskie wyznaczą organy odpowiedzialne za nadzór rynkowy. Do tego czasu przepisy mogą być egzekwowane w trybie prywatnym.

Obowiązek dla firm spoza UE

Artykuł 4 obejmuje również firmy spoza UE, np. jeśli świadczą usługi w Unii. Oznacza to, że dostawcy zagraniczni będą musieli zapewnić odpowiednie szkolenia dla swoich europejskich klientów i użytkowników.

Czy każda firma korzystająca z AI musi spełniać wymagania AI Literacy?

Tak. Nawet jeśli firma korzysta z ogólnodostępnych narzędzi AI (np. ChatGPT do generowania treści), powinna zapewnić pracownikom szkolenia dotyczące korzyści i zagrożeń związanych z AI.

AI literacy – przyszłość edukacji o AI w UE

Jakie kary grożą firmom za brak stosowania AI literacy?

Od sierpnia 2025 r. kraje UE będą egzekwować przepisy AI Act, a firmy mogą być narażone na:

⚠ Kary finansowe za brak szkoleń AI;
⚠ Ryzyko procesów sądowych;
⚠ Utratę zaufania – brak AI literacy może wpłynąć na wiarygodność firmy.

Jakie są kolejne kroki UE w zakresie AI literacy?

📌 Rozwój Europejskiego Repozytorium Praktyk AI Literacy,
📌 Wsparcie dla MŚP poprzez Europejskie Centra Innowacji Cyfrowej,
📌 Nowe wytyczne dla organizacji publicznych i prywatnych.

Wnioski i rekomendacje

AI literacy to nie tylko obowiązek prawny, ale także element strategii biznesowej – firmy, które skutecznie wdrożą AI literacy, będą lepiej przygotowane do zarządzania ryzykiem i wykorzystania AI w sposób etyczny.
Brak jednego uniwersalnego modelu wdrażania AI literacy – organizacje powinny dostosować szkolenia do swojej branży i poziomu zaawansowania technologicznego.
Przepisy AI Act będą dynamicznie rozwijane – warto śledzić kolejne inicjatywy UE, które mogą wpłynąć na wymagania dotyczące AI literacy.
Firmy powinny dokumentować procesy szkoleniowe – choć AI Act nie wymaga certyfikacji, prowadzenie ewidencji szkoleń może ułatwić ewentualne kontrole.

Więcej informacji znajdziesz tutaj:

Potrzebujesz wsparcia w AI? Skorzystaj z pomocy ekspertów!

Sztuczna inteligencja otwiera ogromne możliwości dla firm, ale jednocześnie wiąże się z wieloma wyzwaniami, w tym prawnymi i biznesowymi.

Jeśli:

✅ Planujesz wdrożenie AI w swojej firmie,
✅ Tworzysz produkt oparty na AI i chcesz wejść z nim na rynek,
✅ Obawiasz się ryzyka prawnego związanego z AI i chcesz działać zgodnie z AI Act,

nasza kancelaria zapewni Ci kompleksowe wsparcie

Oferujemy:
✔ Audyt prawny i zgodności z AI Act,
✔ Wsparcie w ochronie własności intelektualnej oraz danych osobowych,
✔ Doradztwo prawne w zakresie wdrażania AI,

Skontaktuj się z nami już dziś i skorzystaj z profesjonalnej pomocy w zakresie AI!

Grok-3 – rewolucja w AI czy źródło kontrowersji?

Posted on 20 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Grok-3, najnowszy model sztucznej inteligencji opracowany przez xAI pod przewodnictwem Elona Muska wzbudza w ostatnich dniach ogromne zainteresowanie. Jego zaawansowane możliwości analizy danych i przetwarzania informacji sprawiają, że wyróżnia się na tle konkurencji. Jednak pojawiają się również pytania dotyczące dezinformacji wyborczej, etyki AI oraz zgodności z regulacjami Unii Europejskiej.

Czym jest Grok-3?

Grok-3 to zaawansowany model językowy AI, który według Elona Muska ma „maksymalnie poszukiwać prawdy”, nawet jeśli oznacza to publikowanie informacji „sprzecznych z narracjami przedstawianymi przez media”. Do jego głównych cech należy:

✅ Maksymalna prawda – dąży do obiektywnej analizy, unikając cenzury politycznej.
✅ Zaawansowane rozumowanie (DeepSearch) – według Elona Muska przewyższa modele takie jak ChatGPT, Claude 3.5 czy DeepSeek w benchmarkach dotyczących nauk ścisłych, programowania i matematyki.
✅ Transparentność działania – technologia #DeepSearch pozwala użytkownikom śledzić proces analizy danych. Podobny sposób funkcjonowania systemu AI można również zaobserwować w Perplexity.
✅ Wyższa wydajność – dziesięciokrotnie większa moc obliczeniowa w porównaniu do Grok-2 zapewnia szybkie i precyzyjne odpowiedzi.

Z jednej strony jest to podejście rewolucyjne, które jeszcze bardziej przyspiesza pracę na systemach AI, z drugiej jednak strony przynosi wraz ze sobą liczne zagrożenia. Szczególnie w zakresie braku weryfikacji treści). Takie tendencje mogą prowadzić do szerzenia deepfaków, błędnych interpretacji wydarzeń oraz zmanipulowanych informacji.

Grok-3 a dezinformacja wyborcza

Regulacje Unii Europejskiej dotyczące informacji politycznej są jednymi z najbardziej rozwiniętych na świecie. Ogólne rozporządzenie o ochronie danych (RODO) oraz Dyrektywa w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym określają surowe zasady oraz sankcje dotyczące funkcjonowania technologii cyfrowych. Do tego w kontekście ochrony praw użytkowników systemów AI oraz bardzo dużych platform internetowych (do których należy platforma X) warte wskazania są również AI Act, czyli Akt ws. sztucznej inteligencji, który dotyczy systemu Grok-3 oraz Digital Services Act, czyli Akt o usługach cyfrowych. DSA z kolei to rozporządzenie unijne zawierające przepisy w zakresie moderacji nielegalnych treści, przejrzystej reklamy i dezinformacji zwłaszcza w zakresie bardzo dużych platform internetowych.

Według licznych źródeł istnieją obawy, że Grok-3 może być używany do manipulowania opinią publiczną, co narusza regulacje dotyczące wyborów obowiązujące na terenie Unii Europejskiej. W związku z tym, jeżeli dojdzie do dodania usług łączących platformę X z systemem AI należącym do Elona Muska z czasem może pojawić się duże ryzyko wysypu licznych zmanipulowanych oraz populistycznych treści również w kontekście wyborów państw członkowskich w UE.

Wykorzystanie danych użytkowników X do trenowania Grok AI – naruszenie prywatności czy standard w erze AI?

Kontrowersje z 2024 r. wokół wykorzystania danych użytkowników X (dawniej Twitter) do trenowania systemów AI, do których prawdopodobnie należał też Grok AI wywołały szeroką debatę na temat granic prywatności w erze sztucznej inteligencji. W lipcu 2024 roku X wprowadziło zmiany w swojej polityce prywatności, które domyślnie zezwalały na wykorzystanie publicznych postów użytkowników do trenowania algorytmów AI. Decyzja ta wywołała natychmiastową reakcję w Unii Europejskiej, zwłaszcza w kontekście przepisów RODO, które nakładają ścisłe ograniczenia na przetwarzanie danych osobowych.

Zgodnie z nowymi zasadami platformy X, wszelkie publicznie dostępne treści publikowane przez użytkowników mogły być wykorzystywane jako dane treningowe dla Grok-3. Choć firma argumentowała, że obejmuje to jedynie treści dostępne publicznie i nie dotyczy wiadomości prywatnych, eksperci ds. ochrony danych osobowych wyrazili obawy, że nawet publiczne posty mogą zawierać informacje osobowe, a użytkownicy nie byli świadomi tego, jak ich dane są wykorzystywane. RODO wymaga, aby każda forma przetwarzania danych osobowych odbywała się za wyraźną zgodą użytkownika, a ta zasada zdaniem Irlandzkiej Komisji Ochrony Danych (DPC) została naruszona.

Artykuł 6 RODO określa warunki zgodności przetwarzania z prawem. Zgodnie z tym artykułem, przetwarzanie jest zgodne z prawem, wyłącznie w przypadkach, gdy – i w takim zakresie, w jakim – spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

osoba, której dane dotyczą wyraziła zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych w jednym lub większej liczbie określonych celów;
przetwarzanie jest niezbędne do wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą, lub do podjęcia działań na żądanie osoby, której dane dotyczą, przed zawarciem umowy;
przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze;
przetwarzanie jest niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby fizycznej;
przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi;
przetwarzanie jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem.

W reakcji na tę sytuację w 2024 r. DPC wszczęło postępowanie przeciwko X, twierdząc, że platforma nie dostarczyła użytkownikom wystarczających informacji na temat nowej polityki i nie uzyskała ich wyraźnej zgody na przetwarzanie danych w celach związanych z AI. W sierpniu 2024 roku, pod naciskiem organów regulacyjnych, firma zgodziła się tymczasowo zawiesić przetwarzanie danych użytkowników z UE. Miesiąc później, we wrześniu 2024 roku X zobowiązało się do całkowitego zaprzestania wykorzystywania danych użytkowników z Unii Europejskiej do trenowania Grok AI oraz do usunięcia wszystkich zgromadzonych wcześniej informacji w okresie od 7 maja do 1 sierpnia 2024 roku.

Jednak największa kontrowersja dotyczyła faktu, że modele AI już wytrenowane na tych danych nie zostały usunięte. Oznaczało to, że choć X zgodziło się wycofać dane z bazy treningowej, sama sztuczna inteligencja nadal posiadała wiedzę opartą na tych informacjach. To wzbudziło dalsze pytania o konsekwencje regulacyjne i przyszłość ochrony danych osobowych w kontekście dynamicznego rozwoju AI.

Generowanie kontrowersyjnych treści

Potencjalne naruszenia europejskich regulacji dotyczące mowy nienawiści przez Grok-3 stanowią poważne wyzwanie prawne dla xAI w kontekście Unii Europejskiej. Kwestia ta jest szczególnie istotna w świetle niedawnych działań UE mających na celu zwalczanie mowy nienawiści online.

Regulacje UE dotyczące mowy nienawiści

Unia Europejska aktywnie dąży do rozszerzenia definicji przestępstw związanych z mową nienawiści. W styczniu 2024 roku Parlament Europejski wezwał do uznania mowy nienawiści i przestępstw z nienawiści za przestępstwa na poziomie Ue. Celem tej decyzji jest ustanowienie ogólnounijnych minimalnych standardów definiowania przestępstw i sankcji w celu zwalczania nietolerancji, stygmatyzacji i dyskryminacji.

Tak zwane przestępstwa na poziomie UE to przestępstwa o szczególnie poważnym charakterze i wymiarze transgranicznym, zgodnie z art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu UE. Obecnie przepisy państw członkowskich w różny sposób radzą sobie z mową nienawiści i przestępstwami z nienawiści, natomiast przepisy obowiązujące w całej UE ograniczają się do rasy, koloru skóry, religii, pochodzenia lub pochodzenia narodowego lub etnicznego.

Potencjalne konsekwencje prawne dla Grok-3

Jeśli Grok-3 rzeczywiście generuje treści, które można uznać za mowę nienawiści, xAI może stanąć w obliczu poważnych konsekwencji prawnych:

Sankcje finansowe – zgodnie z unijnym AI Act, firmy naruszające przepisy mogą zostać ukarane karami w wysokości do 35 milionów euro lub 7% globalnego rocznego obrotu.
Ograniczenia w działaniu – w skrajnych przypadkach UE może nakazać ograniczenie lub zawieszenie działania Grok-3 na terenie Unii, jeśli model będzie uznany za naruszający przepisy dotyczące mowy nienawiści.

Więcej artykułów o AI Act możesz przeczytać tutaj:

https://lbplegal.com/kategoria/ai/

Podatkowe aspekty prowadzenia działalności w Niemczech

Posted on 19 lutego 202519 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

🚀 Podatkowe aspekty prowadzenia działalności w Niemczech 🇩🇪📊

Wczoraj odbyło się wyjątkowe wydarzenie organizowane przez Leśniewski Borkiewicz Kostka & Partners (LBK&P) we współpracy z Dr. Klein, Dr. Mönstermann International Tax Services GmbH, podczas którego omówiliśmy:

✅ Najważniejsze zmiany podatkowe w Niemczech obowiązujące od 1 stycznia 2025 r.
✅ Jakie obowiązki podatkowe wiążą się z założeniem działalności gospodarczej w Niemczech?
✅ Obowiązki dokumentacyjne i informacyjne w przypadku prowadzenia transgranicznej działalności gospodarczej – na co zwrócić szczególną uwagę?

👏 Prelegentami byli Paweł Suliga (doradca podatkowy w Polsce i Niemczech) oraz Bartłomiej Chałupiński (doradca podatkowy w Polsce).

Dla wszystkich, którzy prowadzą działalność w Niemczech lub planują ekspansję i chcą być na bieżąco ze zmianami podatkowymi, udostępniamy prezentację w formie PDF.

Prezentacja do pobrania – pobierz

Prawo wglądu do akt sprawy – kto może skorzystać i na jakich zasadach?

Posted on 17 lutego 202517 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Prawo wglądu do akt sprawy jest fundamentalnym uprawnieniem uczestników postępowań sądowych i administracyjnych, umożliwiającym im zapoznanie się z materiałem zgromadzonym w sprawie. Stanowi kluczowy element zasady jawności postępowania, gwarantując stronom możliwość skutecznej obrony swoich interesów oraz realizacji prawa do rzetelnego procesu.

Podstawy prawne

Prawo wglądu do akt sprawy jest uregulowane w głównych aktach prawnych dotyczących postępowań:

Kodeks postępowania administracyjnego (KPA): Art. 73 § 1 KPA stanowi: „Strona ma prawo wglądu w akta sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii lub odpisów. Prawo to przysługuje również po zakończeniu postępowania.” Co ważne wglądu do akt dokonuje się w lokalu organu administracji publicznej w obecności pracownika tego organu.

Strona może:

Żądać uwierzytelnionych kopii akt sprawy, jeśli ma ważny interes.
Uzyskać dostęp do akt online po uwierzytelnieniu w systemie teleinformatycznym organu administracji.

Kodeks postępowania cywilnego (KPC): Art. 9 § 1 KPC określa: „Rozpoznawanie spraw odbywa się jawnie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Strony i uczestnicy postępowania mają prawo przeglądać akta sprawy i otrzymywać odpisy, kopie lub wyciągi z tych akt.”

W tym przypadku podobnie jak w poprzednim strona może uzyskać dostęp do akt za pomocą systemu informatycznego obsługującego postępowanie sądowe.

Ważne zaznaczenia

Strony i uczestnicy postępowania mają prawo do:

Otrzymania zapisu audio lub audio-wideo z akt sprawy, chyba że protokół jest tylko pisemny.
Otrzymania wyłącznie zapisu audio, jeśli:

Wydanie zapisu wideo narusza ważny interes publiczny lub prywatny.
Posiedzenie odbyło się przy drzwiach zamkniętych.

Zasada ta zapewnia dostęp do pełnej dokumentacji postępowania, jednocześnie chroniąc prywatność i interes publiczny w uzasadnionych przypadkach.

Kodeks postępowania karnego (KPK): art. 156 § 1 KPK mówi: „Stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta sprawy sądowej oraz daje możność sporządzenia z nich odpisów lub kopii.”

W przypadku kodeksu karnego sytuacja jest bardziej skomplikowana:

Dostęp do akt sprawy:

Strony, obrońcy, pełnomocnicy i przedstawiciele ustawowi mają prawo przeglądać akta i robić kopie.
Inni mogą uzyskać dostęp za zgodą prezesa sądu.
Możliwy jest dostęp elektroniczny, jeśli pozwalają na to warunki techniczne.

Kopie dokumentów:

“Na wniosek oskarżonego lub jego obrońcy wydaje się odpłatnie kopie dokumentów z akt sprawy. Kopie takie wydaje się odpłatnie, na wniosek, również innym stronom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym. Zarządzenie w przedmiocie wniosku może wydać również referendarz sądowy”.
Kopie wykonane samodzielnie są bezpłatne.

Uwierzytelnione odpisy:

Mogą być wydane odpłatnie na zarządzenie prezesa sądu lub referendarza jako “uwierzytelnione odpisy z akt sprawy”

Ograniczenia dostępu:

W przypadku informacji niejawnych dostęp może być ograniczony. Jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo ujawnienia informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”, przeglądanie akt, sporządzanie odpisów i kopii odbywa się z zachowaniem rygorów określonych przez prezesa sądu lub sąd. Uwierzytelnionych odpisów i kopii nie wydaje się, chyba że ustawa stanowi inaczej.
W postępowaniu przygotowawczym dostęp może być ograniczony dla zabezpieczenia toku postępowania lub ochrony interesu państwa.

Postępowanie przygotowawcze:

Prowadzący postępowanie przygotowawcze wydaje zarządzenie w sprawie udostępnienia akt, sporządzania kopii lub wydania uwierzytelnionych odpisów. W przypadku odmowy pokrzywdzony musi zostać poinformowany o możliwości dostępu w późniejszym terminie. Po wyznaczeniu terminu końcowego zaznajomienia podejrzanego z aktami, pokrzywdzonemu i jego pełnomocnikowi nie można odmówić dostępu do akt. W wyjątkowych sytuacjach, za zgodą prokuratora, akta mogą być udostępnione innym osobom, także w formie elektronicznej.

Tymczasowe aresztowanie:

W razie złożenia w toku postępowania przygotowawczego wniosku o zastosowanie albo przedłużenie tymczasowego aresztowania podejrzanemu podejrzany i obrońca mają dostęp do części akt, z wyjątkiem zeznań niektórych świadków.

Uprawnione podmioty

W postępowaniu administracyjnym

Strony postępowania: osoby fizyczne lub prawne, których interesu prawnego dotyczy dane postępowanie.
Pełnomocnicy stron: osoby upoważnione do reprezentowania stron w postępowaniu.
Zgodnie z art. 73 § 1 KPA, strona ma prawo wglądu w akta sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii lub odpisów, również po zakończeniu postępowania.

W postępowaniu cywilnym

Strony postępowania: powód i pozwany.
Uczestnicy postępowania: inne osoby, których prawa lub obowiązki są przedmiotem postępowania.
Pełnomocnicy stron i uczestników: osoby upoważnione do reprezentowania stron i uczestników.

Art. 9 § 1 KPC stanowi, że strony i uczestnicy postępowania mają prawo przeglądać akta sprawy oraz otrzymywać odpisy, kopie lub wyciągi z tych akt.

W postępowaniu karnym

Strony postępowania: oskarżony i pokrzywdzony.
Obrońcy i pełnomocnicy: osoby reprezentujące strony.
Przedstawiciele ustawowi: osoby reprezentujące strony nieposiadające pełnej zdolności do czynności prawnych.

Art. 76. KPK – Jeżeli oskarżony nie ukończył 18 lat lub jest ubezwłasnowolniony, jego przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod której pieczą oskarżony pozostaje, może podejmować na jego korzyść wszelkie czynności procesowe, a przede wszystkim wnosić środki zaskarżenia, składać wnioski oraz ustanowić obrońcę.

Art. 156 § 1 KPK określa, że stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta sprawy sądowej oraz umożliwia sporządzanie z nich odpisów lub kopii.

Zakres prawa wglądu do akt

Prawo wglądu do akt z zasady obejmuje:

Przeglądanie akt – możliwość zapoznania się z całością zgromadzonej dokumentacji.
Sporządzanie notatek – tworzenie własnych zapisów na podstawie przeglądanych akt.
Wykonywanie kopii i odpisów – tworzenie dokładnych reprodukcji dokumentów znajdujących się w aktach.
Otrzymywanie uwierzytelnionych odpisów – uzyskiwanie oficjalnych, potwierdzonych kopii dokumentów.
Uwaga! Wymóg uzasadnienia ważnym interesem strony występuje tylko w postępowaniu administracyjnym. W postępowaniu karnym i cywilnym strony mają szersze uprawnienia do uzyskiwania uwierzytelnionych odpisów lub kopii akt sprawy, bez konieczności wykazywania szczególnego interesu.

Ograniczenia prawa wglądu do akt
W postępowaniu administracyjnym

Ograniczenia mogą wynikać z ochrony informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne” oraz z konieczności ochrony interesu publicznego. Zgodnie z art. 74 § 1 KPA, przepisów dotyczących prawa wglądu do akt nie stosuje się do akt sprawy zawierających takie informacje.

W postępowaniu karnym

Dostęp do akt może być ograniczony ze względu na zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania lub ochronę ważnego interesu państwa. Art. 156 § 5 KPK stanowi, że w toku postępowania przygotowawczego stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta, o ile nie zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub ochrony ważnego interesu państwa.

W postępowaniu cywilnym

Rzadziej występują, przypadki w których pojawiają się ograniczenia to postępowanie nieprocesowe i wymóg dostatecznego usprawiedliwienia przejrzenia akt, ograniczenia ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa – art. 479(33) § 3 KPC pozwala sądowi na wniosek strony lub z urzędu ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu do materiału dowodowego załączonego do akt sprawy, jeżeli udostępnienie tego materiału groziłoby ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych tajemnic podlegających ochronie. Ograniczenie to dotyczy jednak wyłącznie materiału dowodowego, a nie treści pism procesowych.

Oraz ekstremalny przypadek – ograniczenie w przypadku zaginięcia lub zniszczenia akt.

W przypadku zaginięcia lub zniszczenia akt, KPC przewiduje specjalną procedurę odtworzenia akt. Wniosek o odtworzenie akt sprawy będącej w toku można zgłosić w ciągu trzech lat od zaginięcia lub zniszczenia akt, a wniosek o odtworzenie akt sprawy prawomocnie zakończonej – w ciągu lat dziesięciu od tej chwili.

Prawo wglądu do akt sprawy jest fundamentalnym elementem sprawiedliwego procesu, zapewniającym stronom możliwość skutecznej obrony swoich interesów. Choć co do zasady strony mają pełne prawo dostępu do akt, istnieją pewne ograniczenia, które mają na celu ochronę ważnych interesów prawnych lub publicznych.W postępowaniu cywilnym, administracyjnym i karnym zasady dostępu do akt nieco się różnią. Szczególnie istotne jest rozumienie tych różnic oraz znajomość procedur uzyskiwania uwierzytelnionych kopii dokumentów. Warto pamiętać, że w niektórych przypadkach może być wymagane uzasadnienie ważnego interesu strony.

Jeśli masz wątpliwości dotyczące swojego prawa do wglądu w akta sprawy lub potrzebujesz profesjonalnej pomocy w uzyskaniu dostępu do dokumentów, zachęcamy do kontaku.

Odstąpienie od umowy w zakupach internetowych – co musisz wiedzieć?

Posted on 17 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Wraz z dynamicznym rozwojem handlu internetowego, ochrona praw konsumentów staje się kluczowym aspektem regulacji e-commerce. Jednym z najważniejszych uprawnień kupujących jest prawo do odstąpienia od umowy zawartej na odległość, które pozwala na zwrot towaru lub rezygnację z usługi bez konieczności podawania przyczyny.

Regulacje te wynikają z Ustawy o prawach konsumenta z dnia 30 maja 2014 r. oraz Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE w sprawie praw konsumentów, które nakładają na sprzedawców internetowych obowiązki informacyjne i proceduralne. W niniejszym artykule omówimy kluczowe aspekty prawa do zwrotu w e-commerce, obowiązki przedsiębiorców oraz wyjątki, które warto znać, aby uniknąć problemów prawnych.

Sprawdź, jakie przepisy regulują zwroty w e-commerce i jak dostosować działalność do obowiązujących wymogów prawnych!

Termin na odstąpienie od umowy

✅ Standardowy termin wynosi 14 dni od momentu otrzymania produktu przez konsumenta lub wskazaną przez niego osobę trzecią.

✅ Wydłużony termin 30 dni obowiązuje w przypadku umów zawartych podczas nieumówionej wizyty przedsiębiorcy lub wycieczki sprzedażowej.

✅ Brak poinformowania konsumenta o prawie odstąpienia skutkuje automatycznym wydłużeniem terminu do 12 miesięcy

Kluczowe przepisy dotyczące odstąpienia od umowy:

✅ Art. 27 Ustawy o prawach konsumenta

“Konsument, który zawarł umowę na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, może w terminie 14 dni odstąpić od niej bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 33, art. 34 ust. 2 i art. 35.”

✅ Art. 29 Ustawy o prawach konsumenta

“1. Jeżeli konsument nie został poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy, prawo to wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 albo 2.

Jeżeli konsument został poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy przed wygaśnięciem tego prawa zgodnie z ust. 1, termin do odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach, a w przypadku, o którym mowa w art. 27 ust. 2 – po 30 dniach, od udzielenia konsumentowi informacji o tym prawie.”

✅ Art. 395 § 1 Kodeksu cywilnego

„§ 1. Można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie.

2. W razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą. To, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Za świadczone usługi oraz za korzystanie z rzeczy należy się drugiej stronie odpowiednie wynagrodzenie.”

✅ Dyrektywa 2011/83/UE

Prawo to zostało ujednolicone w Unii Europejskiej i obowiązuje w każdym państwie członkowskim. Wymieniamy najważniejsze aspekty dyrektywy:

Obowiązki informacyjne

Prawo do odstąpienia od umowy

Ochrona przed ukrytymi kosztami

Dostawa i przejście ryzyka

Sankcje

Procedura odstąpienia od umowy

Aby skutecznie skorzystać z prawa do odstąpienia od umowy, konsument musi:

✔️ Złożyć oświadczenie o odstąpieniu od umowy – pisemnie, mailowo lub za pośrednictwem formularza dostępnego na stronie sprzedawcy.

✅ Art. 30 Ustawy o prawach konsumenta

„Konsument może odstąpić od umowy, składając przedsiębiorcy oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Oświadczenie można złożyć na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do ustawy.”

✔️ Odesłać produkt do sprzedawcy w terminie 14 dni od momentu odstąpienia od umowy.

✔️ Konsument nie ponosi dodatkowych kosztów – przedsiębiorca musi zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane płatności, w tym koszty dostawy (najtańszą metodą dostępną w ofercie sklepu).

✅ Art. 31 Ustawy o prawach konsumenta

„W przypadku odstąpienia od umowy przedsiębiorca zwraca wszystkie dokonane przez konsumenta płatności w terminie 14 dni.”

Zwrot a odstąpienie od umowy – kluczowe różnice

W kontekście prawa konsumenckiego pojęcia zwrot towaru i odstąpienie od umowy często są używane zamiennie, jednak mają odmienne znaczenie prawne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe zarówno dla konsumentów, jak i przedsiębiorców prowadzących sprzedaż internetową.

1. Odstąpienie od umowy – prawo konsumenta przy zakupach na odległość

Odstąpienie od umowy to uregulowane prawem uprawnienie konsumenta, wynikające z Ustawy o prawach konsumenta (art. 27). Dotyczy ono umów zawartych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa (np. w sklepie internetowym).

🔹 Najważniejsze cechy odstąpienia od umowy:

✅ Konsument z zasady ma 14 dni na odstąpienie od umowy bez podawania przyczyny. Dotyczy umów zawartych na odległość (np. e-commerce) oraz poza lokalem przedsiębiorstwa. Inne sytuacje przedstawia art. 27 ust. 2 ustawy.

✅ Po odstąpieniu od umowy uznaje się, że umowa nigdy nie została zawarta, a strony muszą zwrócić sobie wzajemne świadczenia.

✅ Sprzedawca ma 14 dni na zwrot pieniędzy (w tym kosztów dostawy).

✅ Konsument ponosi koszty odesłania towaru, chyba że sprzedawca zgodził się je pokryć.

2. Zwrot towaru – polityka sklepu, a nie obowiązek prawny

Zwrot towaru może być możliwy w ramach polityki sklepu, ale nie jest ustawowym obowiązkiem sprzedawcy. Oznacza to, że jeśli zakup został dokonany w sklepie stacjonarnym, sprzedawca nie ma obowiązku przyjęcia zwrotu, chyba że sam wprowadził taką możliwość w regulaminie sprzedaży.

🔹 Najważniejsze cechy zwrotu towaru:

✅ Nie wynika z przepisów prawa, lecz z polityki sklepu.

✅ Może obejmować dłuższy termin niż 14 dni, jeśli sprzedawca na to pozwala.

✅ Może dotyczyć zarówno sprzedaży internetowej, jak i stacjonarnej, jeśli sklep przewiduje taką możliwość.

✅ Zasady zwrotu (np. czas, stan produktu, sposób zwrotu pieniędzy) są określane indywidualnie przez sprzedawcę.

Podsumowanie – kiedy można odstąpić od umowy, a kiedy zwrócić towar?

Cecha	Odstąpienie od umowy	Zwrot towaru
Podstawa prawna	Ustawa o prawach konsumenta	Polityka sklepu
Obowiązkowe dla sprzedawcy?	Tak (przy sprzedaży na odległość)	Nie (zależy od regulaminu sklepu)
Termin	14 dni (lub dłużej, jeśli sprzedawca oferuje)	Zależny od regulaminu sklepu
Czy trzeba podać powód?	Nie	Może być wymagane przez sprzedawcę
Dotyczy	Sprzedaży internetowej i poza lokalem	Sprzedaży internetowej i stacjonarnej
Obowiązek zwrotu pieniędzy przez sprzedawcę	Tak, w ciągu 14 dni	Tylko jeśli sklep przewiduje taką opcję

Obowiązki przedsiębiorcy w przypadku zwrotu

✔️ Informowanie o prawie zwrotu – zgodnie z art. 12 Ustawy o prawach konsumenta sprzedawca musi poinformować konsumenta o prawie do odstąpienia od umowy jeszcze przed dokonaniem zakupu.

✔️ Zwrot płatności w ciągu 14 dni – zwrot obejmuje koszty produktu oraz dostawy.

✔️ Konsument pokrywa wszystkie bezpośrednie koszty zwrotu rzeczy (np. koszty opakowania, zabezpieczenia, nadania), chyba że przedsiębiorca: zgodził się je ponieść lub nie poinformował kupującego o konieczności ich poniesienia.

Wyjątki od prawa do odstąpienia od umowy

Niektóre produkty i usługi nie podlegają zwrotowi. Zgodnie z art. 38 Ustawy o prawach konsumenta, konsument nie może odstąpić od umowy m.in. w przypadku:

❌ Towarów personalizowanych – np. odzieży z indywidualnym nadrukiem, mebli na wymiar.

❌ Usług, które zostały w pełni zrealizowane – Prawo odstąpienia od umowy nie przysługuje konsumentowi w przypadku świadczenia usług, za które konsument musi zapłacić, jeśli konsument wyraźnie zgodził się na wykonanie usługi, został poinformowany przed rozpoczęciem, że straci prawo do odstąpienia po wykonaniu usługi. Zaakceptował tę informację i przedsiębiorca wykonał usługę w pełni.

❌ Produktów higienicznych – towar dostarczany w zapieczętowanym opakowaniu (np. soczewek kontaktowych, maszynek do golenia) po otwarciu opakowania.

❌ Treści cyfrowych – za które konsument musi zapłacić, jeśli konsument wyraźnie zgodził się na rozpoczęcie usługi, został poinformowany, że straci prawo do odstąpienia po rozpoczęciu świadczenia, zaakceptował tę informację, a przedsiębiorca przekazał konsumentowi potwierdzenie zawarcia umowy.

Pozostałe przykłady można znaleźć w art. 38 ustawy.

Brak informacji o prawie do zwrotu – konsekwencje dla przedsiębiorców

Kary finansowe za brak informacji o zwrotach

Nieudzielenie konsumentowi informacji o prawie do zwrotu może skutkować nałożeniem surowych kar finansowych, w tym:

Grzywna do 5000 zł – nakładana przez sąd za brak informacji lub niewydanie dokumentu konsumentowi.

Kara do 10% przychodu rocznego – może zostać nałożona przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK).

Potencjalne kary na tle RODO

Dodatkowe konsekwencje dla przedsiębiorców

Oprócz kar finansowych, brak informacji o prawie do zwrotu może prowadzić do:

Wydłużenia terminu na odstąpienie od umowy – konsument może zwrócić towar nawet do 12 miesięcy od zakupu.

Obowiązku pokrycia kosztów zwrotu – jeśli sprzedawca nie poinformował o kosztach, ponosi je w całości.

Jak uniknąć kar i spełnić obowiązki informacyjne?

Aby uniknąć sankcji, przedsiębiorca powinien:

Jasno informować konsumentów o prawie do zwrotu przed dokonaniem zakupu.

Zamieścić regulamin zwrotów na stronie internetowej.

Przekazywać pisemne potwierdzenie prawa do zwrotu przy finalizacji zamówienia.

Brak odpowiednich procedur może prowadzić do wysokich kar i utraty zaufania klientów. Warto zadbać o pełną zgodność z przepisami dotyczącymi e-commerce. 🚀

Prawa konsumenta w handlu internetowym

Posted on 12 lutego 202512 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Handel internetowy stał się nieodłącznym elementem współczesnej gospodarki, zapewniając konsumentom wygodę oraz szeroki wybór produktów i usług. Jednak zakupy online wiążą się również z pewnymi ryzykami, takimi jak nieuczciwe praktyki sprzedawców, problemy z dostawą, czy wątpliwa jakość zakupionych towarów. W związku z tym ochrona praw konsumenta w e-commerce jest kluczowa i regulowana przez szereg przepisów prawnych.

Podstawowe akty prawne chroniące konsumentów w e-commerce

W Polsce prawa konsumenta w handlu internetowym reguluje przede wszystkim:

Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta,
Kodeks cywilny – w zakresie rękojmi i odpowiedzialności sprzedawcy,
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów – regulująca m.in. zakaz stosowania nieuczciwych praktyk rynkowych,
Rozporządzenia Unii Europejskiej, np. dyrektywa 2011/83/UE o prawach konsumentów.

Każdy przedsiębiorca działający na terenie Polski i Unii Europejskiej ma obowiązek dostosować swoją działalność do tych przepisów, zapewniając kupującym wysoki standard ochrony.

Kluczowe prawa konsumenta

Prawo do informacji przed zakupem

Przedsiębiorca prowadzący sprzedaż online jest zobowiązany do przedstawienia konsumentowi jasnych i rzetelnych informacji o:

właściwościach towaru lub usługi,
łącznej cenie lub wynagrodzeniu (z uwzględnieniem podatków i dodatkowych kosztów, np. dostawy),
czasie dostawy,
danych identyfikacyjnych przedsiębiorcy,
dostępnych metodach płatności i sposobach dostawy,
terminie, w którym oferta lub cena pozostają wiążące,
warunkach, terminach oraz procedurze odstąpienia od umowy,
kosztach zwrotu rzeczy w przypadku odstąpienia od umowy,
zasadach zwrotów i reklamacji.

Brak spełnienia tych obowiązków może skutkować m.in. wydłużeniem terminu na odstąpienie od umowy lub sankcjami prawnymi wobec sprzedawcy.

Prawo do odstąpienia od umowy

Konsument kupujący produkt online ma możliwość jego zwrotu bez konieczności podawania przyczyny w ciągu 14 dni. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady, określone w Ustawie o prawach konsumenta z 30 maja 2014 r., która implementuje Dyrektywę UE 2011/83.

Jak liczyć termin na odstąpienie od umowy?

W przypadku zakupu pojedynczego produktu – od dnia otrzymania towaru przez konsumenta lub wskazaną przez niego osobę.
W przypadku wielu produktów dostarczanych osobno – od momentu otrzymania ostatniego przedmiotu.
W przypadku zakupu subskrypcyjnego – od dnia otrzymania pierwszej przesyłki.
W przypadku usług – od dnia zawarcia umowy.

✅ Brak poinformowania konsumenta o prawie odstąpienia skutkuje automatycznym wydłużeniem terminu do 12 miesięcy

Jak skutecznie odstąpić od umowy?

Konsument musi poinformować sprzedawcę o swojej decyzji, najlepiej w formie pisemnej (e-mail, formularz zwrotu).
Towar powinien zostać zwrócony w stanie niepogorszonym.
Sprzedawca ma 14 dni na zwrot płatności (w tym kosztów dostawy).
Przedsiębiorcy, którzy dopuszczają złożenie odstąpienia od umowy drogą elektroniczną, są dodatkowo zobligowani do potwierdzenia jego otrzymania.

Wyjątki od prawa do odstąpienia od umowy

Nie każde zamówienie można zwrócić w ramach 14-dniowego okresu. Artykuł 38 Ustawy o prawach konsumenta określa wyjątki, m.in.:

Produkty personalizowane (np. na zamówienie klienta),
Produkty spożywcze i szybko psujące się,
Oprogramowanie i treści cyfrowe dostarczane online, jeśli konsument rozpoczął korzystanie,
Produkty higieniczne w zapieczętowanym opakowaniu po jego otwarciu.

Prawo do reklamacji (rękojmia i gwarancja)

Każdy konsument ma prawo do reklamacji zakupionego produktu, jeśli jest on wadliwy lub niezgodny z umową. Reklamacja może być składana na podstawie:

Rękojmi – odpowiedzialność sprzedawcy wynikająca z Kodeksu cywilnego (przez 2 lata od dnia wydania rzeczy kupującemu),
Gwarancji – dobrowolnego zobowiązania producenta lub sprzedawcy.

Jeżeli kupiony towar jest niezgodny z umową, konsument może złożyć reklamację, w której określi swoje żądanie dotyczące doprowadzenia towaru do stanu zgodności z umową – przez naprawę lub wymianę – lub zwrotu całości bądź części wpłaconych środków – przez obniżenie ceny lub odstąpienie od umowy.

Sprzedawca musi ustosunkować się do reklamacji w ciągu 14 dni – brak odpowiedzi oznacza automatyczne jej uznanie.

Obowiązki przedsiębiorcy

Sprzedawcy internetowi mają szereg obowiązków prawnych, m.in.:

Przestrzeganie obowiązków informacyjnych,
Zapewnienie prawa do odstąpienia od umowy,
Respektowanie procedur reklamacyjnych,
Ochronę danych osobowych klientów zgodnie z RODO.

Nieprzestrzeganie tych zasad może skutkować karami finansowymi nakładanymi przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK).

Najczęstsze nieuczciwe praktyki w e-commerce

Niektórzy sprzedawcy próbują unikać odpowiedzialności. Do najczęstszych nieuczciwych praktyk należą:

Ukrywanie pełnych kosztów zakupu,
Stosowanie niedozwolonych klauzul w regulaminach sklepów,
Ignorowanie prawa do odstąpienia od umowy,
Nieuzasadnione odrzucanie reklamacji.

W przypadku podejrzenia naruszenia praw, konsument może zgłosić sprawę do UOKiK lub skorzystać z pomocy rzecznika praw konsumenta.

Jak dochodzić swoich praw?

Jeśli sprzedawca nie przestrzega przepisów, konsument ma kilka opcji:

Kontakt ze sprzedawcą – polubowne rozwiązanie sporu.
Rzecznik Praw Konsumenta – bezpłatne porady i wsparcie prawne.
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) – zgłoszenie nieuczciwych praktyk.
Europejskie Centrum Konsumenckie – pomoc dla osób kupujących w innych krajach UE.
Sąd konsumencki lub postępowanie cywilne – w przypadku większych sporów.

Podsumowanie

Zakupy online dają ogromne możliwości, ale wymagają również świadomości prawnej ze strony konsumentów. Znajomość podstawowych uprawnień, takich jak prawo do zwrotu, reklamacji oraz pełnej informacji o produkcie, pozwala na bezpieczne i komfortowe korzystanie z e-commerce.

Dzięki obowiązującym regulacjom prawnym handel internetowy staje się coraz bardziej przejrzysty, a prawa konsumentów – skuteczniej egzekwowane.

Bezpłatny webinar o podatkowych aspektach działalności gospodarczej w Niemczech! 🇩🇪📊

Planujesz sprzedaż online do Niemiec lub już prowadzisz e-commerce na niemieckim rynku? Chcesz poznać kluczowe kwestie podatkowe, które mogą wpłynąć na Twoją działalność? Dołącz do bezpłatnego webinaru i dowiedz się, jakie zmiany czekają przedsiębiorców działających w e-commerce w Niemczech od 2025 roku!

📅 Data: 18 lutego 2025

⏰ Godzina: 10:00

📍 Miejsce: Online

Agenda:

✅ Najważniejsze zmiany podatkowe w Niemczech od 01.01.2025 r.

✅ Jakie obowiązki podatkowe wiążą się z założeniem działalności gospodarczej w DE?

✅ Obowiązki dokumentacyjne i informacyjne w przypadku prowadzenia transgranicznej działalności gospodarczej – na co zwrócić uwagę.

🔹 Eksperci:

🗣 Paweł Suliga – doradca podatkowy w Polsce i Niemczech, ekspert w zakresie niemieckiego prawa podatkowego i regulacji dotyczących e-commerce.

🗣 Bartłomiej Chałupiński – doradca podatkowy w Polsce, Head of Tax @ LBK&P, specjalizujący się w podatkach transgranicznych i rozliczeniach e-commerce.

💡 Dodatkowa wartość: Po webinarze uczestnicy mogą skorzystać z bezpłatnych, 30-minutowych indywidualnych konsultacji z naszymi ekspertami (liczba miejsc ograniczona). Rezerwacja mailowa: rezerwacje@lbplegal.com

🔗 Zarejestruj się już teraz! https://lnkd.in/d5MHKP8G

Nie przegap okazji, aby dowiedzieć się, jak optymalnie rozliczać podatki w niemieckim e-commerce i uniknąć kosztownych błędów! 🚀

#Ecommerce #Podatki #VAT #HandelTransgraniczny #PrawoPodatkowe #Niemcy #Webinar

SME Fund 2025 – dofinansowanie na rejestrację znaków towarowych dla MŚP

Posted on 10 lutego 202510 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Zabezpiecz swoją markę i skorzystaj z dofinansowania w 2025 roku!

Dobra wiadomość dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)! 3 lutego 2025 roku ruszyła kolejna edycja SME Fund, oferującego dofinansowanie na rejestrację znaków towarowych na poziomie Unii Europejskiej. Program ten to doskonała okazja do ochrony marki i zwiększenia konkurencyjności na rynku europejskim.

Czym jest SME Fund 2025?

SME Fund to inicjatywa Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), której celem jest wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw w ochronie praw własności intelektualnej. W ramach programu przedsiębiorcy mogą uzyskać bon o wartości do 1000 euro na pokrycie kosztów rejestracji znaków towarowych i wzorów przemysłowych.

Dlaczego warto chronić znak towarowy?

Zarejestrowanie znaku towarowego na poziomie UE zapewnia firmie szereg korzyści, w tym:

✅ Wyłączne prawo do marki na całym obszarze Unii Europejskiej,
✅ Ochronę przed nieuczciwą konkurencją i podróbkami,
✅ Wzrost wartości firmy oraz jej rozpoznawalność na rynku,
✅ Bezpieczne inwestowanie w branding i marketing,
✅ Ułatwione pozyskiwanie inwestorów i finansowania.

Kto może skorzystać z dofinansowania?

Program SME Fund 2025 skierowany jest do małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) z siedzibą w Unii Europejskiej, w tym:

✔ Osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą,
✔ Spółek prawa handlowego,
✔ Spółek cywilnych.

Warunkiem udziału jest spełnienie kryteriów MŚP, czyli zatrudnianie mniej niż 250 pracowników oraz roczny obrót nieprzekraczający 50 mln euro.

Jak uzyskać dofinansowanie z SME Fund 2025?

Aby otrzymać dofinansowanie, należy przejść czteroetapowy proces:
1. Złożenie wniosku o dofinansowanie przez platformę EUIPO,
2. Otrzymanie decyzji o przyznaniu bonu,
3. Rejestracja znaku towarowego i wniesienie opłat,
4. Wystąpienie o zwrot poniesionych kosztów.

Cały proces trwa około 2 miesięcy – od złożenia wniosku do otrzymania zwrotu środków.

Ile można uzyskać? Wysokość dofinansowania

W ramach programu SME Fund 2025 przedsiębiorcy mogą uzyskać:
💰 75% zwrotu opłat za zgłoszenie znaku towarowego na poziomie UE lub krajowym,
💰 50% zwrotu podstawowych opłat za zgłoszenie międzynarodowe,
💰 Maksymalna kwota dofinansowania wynosi 1000 euro na jedno MŚP.

Dlaczego warto działać szybko?

🕒 Pula środków w programie jest ograniczona!

Dofinansowanie przyznawane jest według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”, dlatego warto złożyć wniosek jak najszybciej po uruchomieniu programu 3 lutego 2025 roku.

Jak możemy pomóc?

Nasza kancelaria od lat pomaga przedsiębiorcom w rejestracji znaków towarowych. Oferujemy kompleksowe wsparcie na każdym etapie procesu:

🔹 Analiza zdolności rejestrowej znaku,
🔹 Przygotowanie i złożenie wniosku o dofinansowanie,
🔹 Zgłoszenie znaku towarowego w odpowiednim urzędzie,
🔹 Obsługa formalności związanych ze zwrotem kosztów.

Zabezpiecz swoją markę z SME Fund 2025 i naszą kancelarią! Dzięki SME Fund 2025 oraz naszemu wsparciu możesz zabezpieczyć swoją markę przy minimalnych kosztach.

📞 Skontaktuj się z nami już dziś i umów się na bezpłatną konsultację:

📧 E-mail: OFFICE@LBPLEGAL.COM
📞 Telefon: +48570913713

Nie czekaj! Środki są ograniczone – złóż wniosek jak najszybciej i chroń swoją markę w UE!

Więcej informacji możesz znaleźć tutaj:

https://uprp.gov.pl/pl/aktualnosci/informacje/rusza-kolejna-edycja-programu-pn-fundusz-dla-msp

Podatkowe aspekty prowadzenia działalności w Niemczech

Posted on 6 lutego 20256 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

Szanowni Państwo,

Serdecznie zapraszamy do udziału w bezpłatnym webinarze poświęconym podatkowym aspektom prowadzenia działalności gospodarczej w Niemczech organizowanym przez kancelarię Leśniewski Borkiewicz Kostka & Partners (LBK&P), we współpracy z niemiecką firmą doradztwa podatkowego Dr. Klein, Dr. Mönstermann International Tax Services GmbH. Wydarzenie skierowane jest zarówno do firm dopiero rozpoczynających działalność na niemieckim rynku, jak i tych, które już tam funkcjonują – szczególnie w sektorze MŚP oraz dużych przedsiębiorstw. Proszę też swobodnie przekazywać zaproszenie dalej, do Waszych zaprzyjaźnionych firm, które mogą być zainteresowane tematyką webinaru.

📅 Data: 18 lutego 2025 r.
⏰ Godzina: 10:00
📍 Miejsce: online

Podczas webinaru eksperci LBK&P – Paweł Suliga (doradca podatkowy w Polsce i Niemczech, uznany ekspert w zakresie niemieckich podatków i prawa gospodarczego, na co dzień obsługuje w Niemczech m. in. polskie firmy z branży budowlanej, notowane na GPW) oraz Bartłomiej Chałupiński (doradca podatkowy w Polsce, head of tax @ LBK&P) omówią kluczowe zagadnienia dotyczące regulacji podatkowych i obowiązków związanych z prowadzeniem działalności w Niemczech.

Agenda:

✅ Najważniejsze zmiany w podatkowe w Niemczech od 01.01.2025 r.
✅ Jakie obowiązki podatkowe wiążą się z założeniem działalności gospodarczej w DE?
✅ Obowiązki dokumentacyjne i informacyjne w przypadku prowadzenia transgranicznej działalności gospodarczej – na co zwrócić uwagę.

UWAGA:

Po webinarze istnieje możliwość skorzystania z bezpłatnych, 30-minutowych indywidualnych konsultacji z naszymi ekspertami (wymagana osobna rezerwacja, liczba miejsc ograniczona). W celu ich zarezerwowania, prosimy o przesłanie maila na adres rezerwacje@lbplegal.com .

🔗 link rejestracyjny na webinar – link do uczestnictwa w webinarze oraz dane do logowania będą wysyłane do Państwa najpóźniej w terminie 3 dni przed wydarzeniem.

Szczegóły wydarzenia opisane są także w załączniku, wraz z linkiem do rejestracji.

Zapraszamy!

Załącznik do pobrania:

Od 2 lutego 2025 obowiązują artykuły 1-5 AI Act, brak ich stosowania może skutkować wysokimi karami

Posted on 5 lutego 20255 lutego 2025 by Jakub Chlebiej

🚨 WAŻNA INFORMACJA – od 2 lutego obowiązują artykuły 1-5 AI Act, a brak ich stosowania może skutkować wysokimi karami. Wiele firm na terenie UE nie podjęło jeszcze wymaganych działań – oto najważniejsze informacje.

Od 2 lutego 2025 roku stosuje się pierwsze przepisy Rozporządzenia o sztucznej inteligencji (AI Act) mającego na celu zwiększenie bezpieczeństwa i uregulowanie rynku AI na terenie Unii Europejskiej.

Do najważniejszych zmian należą:

Zakazane praktyki – zakaz używania oraz wprowadzania na rynek lub do obrotu systemów AI, które spełniają kryteria praktyk zakazanych. Przykłady obejmują systemy manipulacyjne wykorzystujące słabości ludzkie, systemy scoringu społecznego oraz systemy analizujące emocje w miejscu pracy lub edukacji. Naruszenie tych przepisów wiąże się z wysokimi karami finansowymi – do 35 milionów euro lub 7% rocznego światowego obrotu firmy.

Obowiązek kompetencji w zakresie AI (AI literacy). Pracodawcy muszą zapewnić pracownikom odpowiednie szkolenia i wiedzę na temat AI, aby mogli bezpiecznie korzystać z systemów AI w pracy. Brak szkoleń w zakresie AI może prowadzić do niezgodności z przepisami i zwiększyć ryzyko nieprawidłowego użytkowania systemów AI. W związku z AI literacy warto również zadbać o wdrożenie Polityki wykorzystywania AI w firmie. Jak to zrobić?

Zobacz artykuły:

Polityka wykorzystywania AI w firmie może obejmować np. jasne procedury, zasady korzystania z AI, warunki dopuszczania systemów, sposoby postępowania w przypadku incydentów oraz wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za efektywne wdrażanie i wykorzystywanie AI w organizacji (Ambasador AI).

Znaczenie edukacji w zakresie AI (Artykuł 4 AI Act)

Świadomość i znajomość AI jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także strategiczną koniecznością dla organizacji. Artykuł 4 AI Act zobowiązuje firmy do wdrożenia programów szkoleniowych dostosowanych do wiedzy, roli i doświadczenia pracowników.

“Dostawcy i podmioty stosujące systemy AI podejmują środki w celu zapewnienia, w możliwie największym stopniu, odpowiedniego poziomu kompetencji w zakresie AI wśród swojego personelu i innych osób zajmujących się działaniem i wykorzystaniem systemów AI w ich imieniu, z uwzględnieniem ich wiedzy technicznej, doświadczenia, wykształcenia i wyszkolenia oraz kontekstu, w którym systemy AI mają być wykorzystywane, a także biorąc pod uwagę osoby lub grupy osób, wobec których systemy AI mają być wykorzystywane”.

Brak działań w tym zakresie wiąże się z poważnymi konsekwencjami, m.in.:

Ryzykiem naruszenia ochrony danych osobowych i regulacji dotyczących prywatności.

Zwiększonym prawdopodobieństwem naruszenia prawa i nałożenia kar finansowych.

Oprócz zgodności z regulacjami edukacja w zakresie AI pomaga budować kulturę odpowiedzialnego korzystania z technologii i minimalizuje potencjalne ryzyka operacyjne.

Gdzie szukać wskazówek?

Z pomocą może przyjść norma ISO/IEC 42001 dot. systemu zarządzania sztuczną inteligencją. W ramach działań dotyczących odpowiednich kompetencji osób mających do czynienia z AI w organizacji, norma wskazuje przykładowo na następujące kwestie:

mentoring
szkolenia
przenoszenia pracowników do odpowiednich zadań w ramach organizacji w oparciu o analizę ich kompetencji.

Jednocześnie istotne role czy obszary kompetencji powinny dotyczyć np.:

nadzoru nad systemem AI
bezpieczeństwa,
ochrony
prywatności.

Zakazane praktyki w zakresie AI (Artykuł 5 AI Act)

Rozporządzenie AI Act zakazuje stosowania niektórych systemów AI, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń dla społeczeństwa. Dostawcy i przedsiębiorstwa stosujące AI muszą upewnić się, że nie są bezpośrednio ani pośrednio zaangażowane w ich rozwój lub wdrażanie. AI Act m.in. wymienia konkretne zakazane praktyki, które są uznawane za szczególnie niebezpieczne. Należą do nich:

Techniki podprogowe lub manipulacyjne – systemy AI, które podświadomie zmieniają zachowanie użytkownika, tak by podjął decyzję, której w innej sytuacji by nie podjął.
Wykorzystywanie słabości ludzkich – systemy, które wykorzystują niepełnosprawność, sytuację społeczną lub ekonomiczną danej osoby.
Scoring społeczny – systemy oceniające obywateli i przyznające im określone uprawnienia na podstawie ich zachowania.
Ocena ryzyka popełnienia przestępstwa – systemy profilujące osoby fizyczne i oceniające ich indywidualne cechy bez uzasadnionych podstaw.
Tworzenie baz danych wizerunków twarzy – nieukierunkowane pozyskiwanie wizerunków z internetu lub monitoringu miejskiego w celu stworzenia systemów do rozpoznawania twarzy.
Analiza emocji w miejscu pracy lub edukacji – systemy AI, które analizują emocje pracowników lub uczniów.
Kategoryzacja biometryczna danych wrażliwych – używanie danych biometrycznych do pozyskiwania informacji o rasie, poglądach politycznych itp.
Zdalna identyfikacja biometryczna w czasie rzeczywistym – używanie systemów rozpoznawania twarzy w przestrzeni publicznej do celów ścigania przestępstw.

Gdzie szukać wskazówek?

draft Guidelines on prohibited artificial intelligence (AI) practices – 4 lutego 2025 r. Komisja opublikowała wytyczne dotyczące zakazanych praktyk w zakresie sztucznej inteligencji, które mają na celu zapewnienie spójnego, skutecznego i jednolitego stosowania aktu w sprawie sztucznej inteligencji w całej UE.

Ważne terminy:

Od 2 lutego 2025 r. – rozdział II (zakazane praktyki)
Od 2 sierpnia 2025 r. – rozdział V (modele ogólnego przeznaczenia), rozdział XII (Kary) bez art. 101
Od 2 sierpnia 2026 r. – art. 6(2) i Aneks III (systemy wysokiego ryzyka), rozdział IV (obowiązki w zakresie przejrzystości)
Od 2 sierpnia 2027 r. – art. 6(1) (systemy wysokiego ryzyka) i odpowiadające mu obowiązki

Kluczowe wnioski dla firm:

Przestrzeganie artykułów 1-5 AI Act jest obowiązkowe i nie można go ignorować.
Szkolenia z zakresu AI są kluczowe, aby uniknąć błędów związanych z brakiem świadomości pracowników, a także potencjalnej odpowiedzialności firmy.
Przeprowadzanie audytów dostawców technologii jest konieczne, aby upewnić się, że systemy AI są zgodne z przepisami.
Wdrożenie polityki wykorzystania AI – wprowadzenie jasnej dokumentacji, aby organiczać ryzyko. Polityka może obejmować np. jasne procedury, zasady korzystania z AI, warunki dopuszczania systemów, sposoby postępowania w przypadku incydentów oraz wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za nadzór (Ambasador AI).
Tworzenie narzędzi AI zgodnie z prawem – firmy tworzące narzędzia AI muszą uwzględnić aspekty prawne i etyczne na każdym etapie rozwoju. Obejmuje to m.in. analizę zgodności celów systemu z prawem, legalność baz danych, cyberbezpieczeństwo oraz testowanie systemu. Ważne jest, aby proces tworzenia systemów AI był zgodny z zasadami privacy by design i privacy by default wynikającymi z RODO – Jak tworzyć narzędzia AI zgodnie z prawem?.